Aşkın Mutfak Hali

Sizlere bu satırları bir evin en sevdiğim kısmından yani mutfaktan yazıyorum

İlham burada geldi :)

 Zaten en çokta burada geliyor.

Çünkü seviyorum.

Ben sevdiğimde de bunun sınırı olmaz. Bir dakika… Zaten sevgide sınır mı olur ki?- Bunu da nereden çıkardıysam şimdi.

 Neyse, demeye çalıştığım şey şu, mutfakları çok severim, pek severim adeta bir mutfakseverim ben. Çünkü oralarda sadece yemek yapılmaz. Yemek yapmayı seven kişiler kendi içine döner yemek yaparken. O an tüm dünya kaybolur. Tek oda vardır koskoca evrende.

Hayatının fon müziği arka planda çalarken yemeğiyle konuşur kişi, onu sever okşar gözleriyle.

Bazen gözyaşları sel de olabilir tabi bir soğandan ötürü :) Ama genellikle gülümser yemek yapmayı seven kişiler.  

Güzel insanlardır. Yaratıcıdırlar ve bu yüzden hayatları renklidir. 

Çünkü yaratıcılık da sınır tanımaz, aynı sevgi gibi ve sıçrar hayatlarının her bir köşesine. 

Sevgileri de renklidir bu insanların, kalpleri de. Yumuşacık dokunurlar yemeklerini tadan insanların hayatlarına. Onların yüzü gülümsediğinde ise sadece mutludurlar.

Ve pratiktir yemek yapmayı seven insanlar.

Çünkü mutfak bunu ister. Saygı bekler. Yemek yapacağım diye kirletilmeyi, hor görülmeyi kaldıramaz asla.

Eğer siz onu sevmezseniz o da size hiçbir kolaylık sağlamaz. Çünkü her şey gibi mutfakta sevildikçe güzelleşir. Tüm mutfakseverlere sevgilerimi göndermek istedim bugün.

Çünkü aşkın mutfak halinden en iyi onlar anlar.Mutluluklar ise paylaşıldıkça çoğalır ve söylenen bazı sözler bir başkasının en içine usulca değdiğinde daha da güzelleşir dünya.

Güzelleşsin diye dünya dua edelim hep birlikte bu gece…

Sevgiler…