Çok üzgünüm Doğa Ana, çok üzgünüm.
Güzel memleketimi yakıp yakıp satan şeref yoksunları yüzünden çok üzgünüm.
Nasıl bu kadar kötü olabilirler, hepimiz insan değil miyiz, bizde etten
kemikten oluştuk onlarda öyle, diye düşündüğüm çok oldu. Ama kötüysen sadece
kötüsündür. Bunu anladım.
Bu dünyanın bir de öbür yüzü var, her şeyi gören bir Allah var, ama onu da dillerine
dolamışlar inanmıyorlar ya işin aslı neyse… Fakat ben inanıyorum.
Bu yaptıkları yanlarına kar kalmayacak ama bu dünyada ama öbür dünyada bedelini
ödeyecekler.
İşte o zaman senin de sıran gelecek Doğa Ana.
Nefes almamızı sağlayan güzelim ormanlarımızı yakıp yıkanlar da bir gün toprak
olup sana gelecekler, hepimiz gibi. İşte o zaman eti senin kemiğiyse Takdir-i
İlahi’nin.
Senden tek dileğim unutma Doğa Ana…
Ben şimdi güzelliğine doyamadığım Adrasan'ın bu sabahki fotoğraflarına bakamıyorum. İçimi acıtıyor bakmak. Benim gibi o kadar çok üzgün insan var ki! Bu kederimizi sakın unutma!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder